| Horace 1.10A hymn to Mercury, in which Horace describes the god's duties 
and famous exploits. Click on the words in the poem
below to get vocabulary information. Please, if you see errors, let
me know about them so I can fix them!   Mercuri, facunde nepos Atlantis,qui feros cultus hominum recentium
 voce formasti catus et decorae
 .......more palaestrae,
 
 te canam, magni Iovis et deorum ...................5
 nuntium curvaeque lyrae parentem,
 callidum quicquid placuit iocoso
 .......condere furto.
 
 te, boves olim nisi reddidisses
 per dolum amotas, puerum minaci ...............10
 voce dum terret, viduus pharetra
 .......risit Apollo.
 
 quin et Atridas duce te superbos
 Ilio dives Priamus relicto
 Thessalosque ignis et iniqua Troiae ...............15
 .......castra fefellit.
 
 tu pias laetis animas reponis
 sedibus virgaque levem coerces
 aurea turbam, superis deorum
 .......gratus et imis..........................................20
 
  
    
      | Meter: Sapphic Strophe |  
      | 3. | formasti: formavisti; |  
      |  | catus: adverbial. |  
      | 6. | nuntium, parentem: in apposition to te (line 5). |  
      | 7. | quicquid placuit: sc. tibi. |  
      |  | callidum: modifies te. |  
      | 8. | condere: complementary infinitive of callidum. |  
      | 9. | te: object of terret. |  
      | 10. | puerum: "when you were a boy". |  
      | 12. | Apollo: subject of both terret and risit; |  
      | 13. | Atridas: Agamemnon and Menalaus; |  
      |  | te: Ablative with duce. |  
      | 15. | Troiae: Dative of Reference. |  
      | 19. | deorum: Partitive Genitive with superis and 
      imis. |  
      | 20. | gratus: in apposition to tu. |  |